Η ψυχοθεραπεία είναι μια βιωματική διαδικασία επίγνωσης του εαυτού μέσω διαφόρων τεχνικών, με σκοπό την προαγωγή της ψυχικής υγείας. Η ψυχοθεραπεία αποτελεί το πλαίσιο για την αναγνώριση και ενσωμάτωση των άγνωστων πτυχών του εαυτού, την ανάπτυξη δεξιοτήτων και αξιοποίηση ικανοτήτων , την επίλυση προβλημάτων για μια πιο ικανοποιητική καθημερινότητα.
Η ψυχοθεραπεία είναι μια διαδικασία αναζήτησης, κατά την οποία ο άνθρωπος επεξεργάζεται, σε ένα ασφαλές περιβάλλον, τις ψυχο-συναισθηματικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει στη ζωή του. Η διαδικασία αλλαγής μέσω της ψυχοθεραπείας στοχεύει στην αξιοποίηση και την εξέλιξη της υγιούς πλευράς του εαυτού , την εξισορρόπηση των συγκινήσεών του και την εξάλειψη ανασταλτικών παραγόντων της εξέλιξης του.
Η Ψυχοθεραπευτική Προσέγγιση μας έχει προσωποκεντρικό χαρακτήρα βασίζεται στις αρχές της Γκεστάλτ, της ατομικής ψυχολογίας και της ενσυνειδητότητας. Οι πρώιμες εμπειρίες μας μέσα στη οικογένειά μας και οι εμπειρίες μας αργότερα στη ζωή συμβάλλουν στην ανάπτυξη πεποιθήσεων και συγκινήσεων που αποτελούν το φακό μέσα από τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας, αξιολογούμε τις εμπειρίες μας, και διαμορφώνουμε τις διαπροσωπικές μας σχέσεις , επηρεάζοντας σημαντικά στη λειτουργικότητα μας.
Βασική αρχή είναι το σύστημα μέσα από το οποίο αντιλαμβανόμαστε τα γεγονότα στη ζωή μας, αφορά το τρόπο σκέψης (mental models) , ο προσδιορισμός τού πώς νιώθουμε για αυτά τα γεγονότα (συναισθήματα) και η κινητοποίησή μας προς κάποια κατεύθυνση (αποφάσεις, δράσεις, αντιδράσεις). Τα γνωσιακά σχήματα αναπτύσσονται στην παιδική μας ηλικία και συνεχίζουν να διαμορφώνονται σε όλο το υπόλοιπο της ζωής μας. Η δημιουργία τους είναι σημαντική και απαραίτητη διαδικασία για να κατανοήσουμε τον εαυτό μας και τον κόσμο γύρω μας, και για να ενταχθούμε μέσα στο περιβάλλον μας. Τα σχήματα έχουν προσαρμοστικό χαρακτήρα και υποστηρίζουν κάποιες σημαντικές διαδικασίες, όπως την εκπλήρωση των συναισθηματικών μας αναγκών.
Ανάγκες, όπως η βασική μας ασφάλεια, η αυτονομία μας, η αυτοεκτίμησή μας, η αυτοέκφρασή μας, είναι σχήματα που έχουν προσαρμοστικό χαρακτήρα, αλλά όταν διαιωνίζονται και εξακολουθούν να υφίστανται με τον ίδιο απαράλλακτο χαρακτήρα ή κώδικα και στην ενήλικη ζωή μας, τότε μπορεί να γίνουν επώδυνα και δυσλειτουργικά, και να αποτελέσουν παγίδες στις οποίες θα πέφτουμε ξανά και ξανά ως ενήλικοι πλέον. Οι εμπειρίες μας ενισχύουν συγκεκριμένα σχήματα που συχνά με έναν στερεότυπο τρόπο καθορίζουν και την ενήλικη πορεία μας.
Σαν αποτέλεσμα των πρώιμων εμπειριών μας, αφομοιώνουμε πιστεύω ή σχήματα τα οποία σε συνειδητό ή ασυνείδητο επίπεδο μας βοηθούν να οργανώσουμε τη συμπεριφορά μας και να δομήσουμε τη ζωή μας. Αυτά τα πιστεύω, τα οποία διαμορφώνονται νωρίς στη ζωή μας, αρκετά τακτικά μοιάζουν περισσότερο με ενδοβολές παρά με συνειδητές διεργασίες. Φυσικά, όλοι μας έχουμε ενδοβολές, οι περισσότερες απ’ τις οποίες δεν δρουν απαραίτητα αρνητικά στη ζωή μας. Ενδοβολές, όπως “να είσαι στην ώρα σου”, “να είσαι ευγενικός”, να λες “ευχαριστώ” κ.λπ., αποτελούν ένα καλό πλαίσιο διαχείρισης της καθημερινότητάς μας. Το πρόβλημα με τις ενδοβολές, από τη στιγμή που αποτελούν τη βάση του συστήματος των πεποιθήσεών μας, είναι όταν παρεμποδίζουν την υγιή επαφή με τον εαυτό μας και δρούν αρνητικά στις διαπροσωπικές μας σχέσεις.
Για παράδειγμα, όταν λειτουργείς μόνο με τα “πρέπει” υιοθετώντας άκαμπτες στάσεις, πιστεύω ή συμπεριφορές που παγιδεύουν τη δημιουργικότητά σου, την ελευθερία τότε τα μοτίβα σκέψης και συμπεριφορών παρεμποδίζουν την αυθεντική επαφή με τον εαυτό και δρούν ανασταλτικά στην ολοκλήρωση του εαυτού.
Τόσο η ατομική όσο και η ομαδική ψυχοθεραπεία στοχεύουν στο να βοηθήσουν το άτομο να ανακαλύψει τον εαυτό του , να ικανοποιεί τις συναισθηματικές τους ανάγκες, να δομεί υγιή διαπροσωπικές σχέσεις και να πραγματοποιεί τα όνειρά του .